උදයට හිරැ නැගී සවසට බසින කොට
සවසට නැගුන සඳු උදයේ නොමැති විට
අද දුටු ඡීවිතය නොපෙනෙන නමුදු හෙට
අමතක කල හැකිද නුඹ ගැන සිතුවිලි හිතට
තරැකැටවන් ඒ දෙනුවන් කාන්තියෙන් බබලයි
පුන්සඳවන් වත කමලේ සිනාව නම් කදිමයි
මද පවනේ දඟ කරනා කෙහෙරැලි මන පිනවයි
නුඹ දැක්මෙන් උනන සතුට මහ සමුදුර පරදයි
දවස පුරා සුන්දර රැව මගේ මනසේ මැවෙයි
ඒ රැව සිප සැනසෙන්ට බැරි වීමත් දුකයි
කුළුදුල් පෙම සුන්දර බව වැටහුනෙ නුඹ නිසයි
නුඹ සැමදා හද අරනේ නාරි ලතාවයි
No comments:
Post a Comment
කැමති භාෂාවකින් ශීෂ්ට සමිපන්න ව්දියට ඔයාගෙ අදහස් දක්වන්න ඒ යේඡනා , චෝදනා මට හුඟක් වටිනවා.